Modemeisjes

Lieve modemeisjes,

Ik vind het ongelofelijk knap hoe jullie in bittere kou en gladheid de weg naar school trasseren. Wij (simpel geklede) medemensen, offeren zich voor jullie op door lekker warme schoenen met een flink profiel aan te trekken. (Gelukkig zijn er ook lachwekkende uitzonderingen die wel al glibberend hun weg volgen.) Maar jullie niet, jullie gaan nog altijd op de zelfde torenhoge naaldhakken naar school, alsof er geen sneeuw op de weg ligt. Ongelofelijk knap hoe jullie die (voor mij niet begrijpende) mode met wat voor een weer ook door blijven zetten, dit terwijl je net zo makkelijk thuis komt met een hersensschudding, gekneusde armen/ribben/benen, gebroken armen/ribben/benen. Maar eigenlijk getuigen jullie gewoon ongelofelijk veel lef, waar iedereen zich het er gemakkelijk afmaakt door gewoon snowboots aan te trekken, blijven jullie stug op jullie stelten lopen. Ach, alles voor de mode. Waar ik lekker nooit niet aan mee ga doen.

Dag modemeisjes.

Ik zal eens kijken of ik stiekem een modemeisje kan fotograferen al paraderend in de sneeuw.